بنام و یاری آفریدگار مطلق

فانی ست هر آنچـه حجم دارد           بــا نـصّ صـریـح کُـلُّـهـم فـان 

هر هست که هست نیست آخر          وآن نیست توئی که نیستی فان                               "شاهد"      

بسم اللّه الرَحمن الرّحیم(1)

بنام خداوند بسیار بخشنده و بسیار مهربان (1)

  )1) In the name of GOD the most Gracious, the most Merciful.

الحَمدُ لِلّهِ رَبّ العلمین  (2)

ستایش خدائی را که پروردگار (مربّی) تمام مخلوقات جهانیان است (2)

 (2) Praise is to GOD, Lord of Universes.

اَلرّحمن الرّحیم  (3)

بسیار بخشنده، بسیار مهربان (3)

(3) The most Gracious, the most Merciful.

مَلِکِ یَومِ الدّین(4)

دارنده و اختیار دار روز جزا (4)

  (4) Master of the day of the Judgment.

ایّاکَ نَعبُدُ وَ ایّاکَ نَستَعین  (5)

تو را به تنهائی می پرستیم و فقط از تو تنها یاری می طلبیم (5)

(5) You alone we worship, and You alone we ask for help.

اهدِنَاالصِّرطَ المُستَقیم  (6)

ما را به راه راست هدایت فرما (6)

 (6) Guide us in the right path.

صِرطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم، غَیرِالمَغضُوبِ عَلَیهِم وَ لَا الضّالّین  (7)

راه کسانی که به آنان نعمت عطا فرمودی، نه راه کسانی که شایسته غضب بوده اند و نه راه کسانی که در تاریکی و سرگردانی هستند (7)

(7) The path of those, whom you blessed, not of those who have deserved wrath,

nor of the strayers.

******************************

 خلاصه ای از اهمیت و تفسیر سوره الفاتحه

 امید است که با شناخت بیشتر این سوره به اهمیت آن پی برده و با حضور قلب پیدا کردن نفس خود را تزکیه کنید.

سوره "الفاتحه" و یا سوره "الحَمد" یکی از سوره های کوتاه در عین حال برترین سوره قرآن کریم می باشد. سوره الحمد پیمان مستحکمی ست بین خداوند یکتا و مردم. تعهّدی از مردم که غیر خدا را به یاری و سروری نگیرند، و تمناّئی از طرف مردم که خدا آنان را به راه راست و حقیقت هدایت فرماید. الفاتحه بمعنی مقدمه، بازکننده و کلید است، بهمین دلیل در آغاز قرآن کریم بعنوان اولین سوره قرآن کریم آمده است.      

"اول هر کار بگو بسم اللّه                      تا جمله گناهان تو بخشد اللّه"

بِسمِ اللّه، وقتی به اسم  بیان میشود (به) اشاره به وجود حقیقتی است (اسم) نام کسی که عنوان میشود، چه اگر آن کس که به نامش آغاز می شود وجود نداشت کسی نبود که قادر به انجام کارها باشد. پس نامی که به آن اشاره میشود حقیقتی ست.

اَللّه، از دو قسمت اَل و اله تشکیل شده است. (ال) ضمیر خاص و (اله) یعنی خدا، پس اَللّه فقط برای خداوند یکتاست؛ بنابراین بِسمِ اللّه یعنی به نام خداوند یکتائی که حَی و قَیوم است. عبارت بسم اللّه قبل از شروع هر کار علاوه بر بخشش الهی باعث گشایش کار شده و برای تقویت نفس و بازداشتن نفس اماره از کردار بد مؤثر است.

اَلرَّحمَن و اَلرَّحیم دو صفت الهی ست، برای اطلاع بیشتر به شماره 4 مراجعه کنید.

اَلحَمد،یعنی سپاس و ثنا بر بخشنده ای مهربان؛ الحمد عبارت است از هر چه ستودنی و قابل ستایش است بجهت ستایش از خداست که تمام ثناها را بخود جذب میکند.

رَبِّ العَالمین، (رب) در لغت بمعنی مربی، پرورش دادن و نظارت بر هر چیزی تا حد کمال، و(عالمین) شامل تمام موجودت و اشیاء از کوچکترین ذرّه تا بزرگترین کرات سماوی میباشد.  بنابراین مربی تربیتی و پرورش تمام موجودات و تمام چیزها در همه کائنات پروردگار داناست.

مَلِکِ، هم مَلِک است هم مالِک، یعنی هم پادشاه، اختیاردار و هم دارنده و حسابگر.

یَومِ الدّین، روز قضاوت و دادگری توسط عادل مطلق. در چهار آیه اوّل سوره حمد عظمت و بزرگی خدا را ستایش کرده و چون اطمینان حاصل شد که در مقابل خداوند یکتا قرار گرفته ایم تعهدّ می کنیم که ما تو را به تنهائی عبادت می کنیم و فقط از تو یاری می جوئیم، سپس ملتمسانه تقاضای هدایت شدن به راه کوتاه و مستقیم بسوی حق را می کنیم، راهی که بلطف پروردگار به مقربان درگاهش نعمت داده و قرین رحمتشان کرده، نه راه آنانکه با رفتار و اعمالشان خود را از راه راست و خدا دور کرده و شایسته غضب شده اند، و باز درخواست رحمتی که در تاریکی مغزی و گمراهی قرار نگیریم.  

آیا تا بحال فکر کرده اید:

1-    چرا سوره الفاتحه در مقام اولین سوره قرآن کریم آمده است؟

2-    چرا تنها "بسم الله الرّحمن الرّحیم" در قرآن کریم که جزء آیات است اولین آیه سوره الفاتحه می باشد؟

3-    چرا تمام مسلمانان جهان با هر عقیده و تفکری بدون استثناء سوره الفاتحه را در نمازهای روزانه خود می خوانند؟

4-    چرا هر کجای قرآن که دو صفات الهی "الرّحمن" و "الرّحیم" آمده، همیشه الرّحمن قبل از الرّحیم است؟

5-    چرا برای شروع و خاتمه کارها سوره الفاتحه قرائت می شود؟

6-    چرا برای تولد نوزادان و فاتحه برای اموات سوره الفاتحه خوانده می شود؟       

7-    چرا، چرا، چرا، ...

1-همانطور که اشاره شد الفاتحه یعنی مقدمه، آغاز و کلید است، بهمین منظور سوره الفاتحه یا الحمد کلید و بازکننده قرآن کریم است. سوره حمد عصاره و فشرده ای از چهار سوره معروف اَلاَنعَام، اَلکَهف، سَبَأ وفَاطِر میباشد که با اَلحَمدُ لِلّه شروع میشوند.

2- نخستین آیه سوره الفاتحه "بسم اللّه الرّحمن الرّحیم (1)"،  تنها بسم اللّه الرّحمن الرّحیم است که جزء آیات محسوب میشود. بسم اللّه الرّحمن الرّحمن در بقیه سوره ها بدون شماره و بعنوان باز کننده آمده اند. سوره الفاتحه پنجمین سوره مکی ست که بعد ار سوره "المدثّر" نازل گردیده است. المدثّر یعنی راز پوشیده، و در آیه سی ام پرده از روی این راز برداشته میشود: "عَلَیها تِسعَه عَشَرَ (30)"  یعنی "برآن هست  19"؛ بسم اللّه الرّحمن الرّحیم نوزده حرف است.

با در نظر گرفتن معیارهای عددی حروف ابجد که در محاسبات بکار میرفته و عبارت بودند از: ابجد – هوز – حطی – الی آخر ...{ا=1 ب =2 ج =3  د=4}، {چ=5 و=6 ز=7}، {ح=8 ط=9 ی= 10}، الی آخر... "واحد" یعنی یک،  چنانچه ارزش عددی مجموع حروف واحد را ارزیابی کنیم به این نتیجه میرسیم: واحد = (و=6 +ا=1 +ح=8 +د=4)  = 19 در نتیجه اولین آیه سوره الفاتحه، بسم اللّه الرّحمن الرّحیم  19 حرف است که بما بشارت  خدا یکی ست را میدهد.

3- "صَلوة" بمعنی تماس است، تماس با بالاترین مقام و قدرت. در آیه 14 سوره "طَه" می فرماید: "اِننَّی اَنَا اَللّهُ لَا اِلَهَ اِلَّا اَنَا فَاعبُدنِی وَ اَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِکرِی" (14)، "مطمئنأ من اللّه هستم، هیچ خدائی جز من نیست پس مرا عبادت کنید و نماز را به ذکر من بر پا دارید".  زمانی که خود را برای صَلوة آماده کرده و خواهان تماس با آفریدگار خود هستید، لحظات شعف انگیزیست که با هیچ لذتی قابل قیاس نیست. تجسم کنید، در تماس تلفنی با نزدیکان چگونه شش دانگ حواس خود را در گفتارتان متمرکز کرده و به چیز دیگری جز مکالمات نمی اندیشید.  حالا در نظر بگیرید اگر این تماس را با خدای خود برقرار کنید چه حالی خواهی داشت؟ آیا امکان منحرف شدن و به چیز دیگری فکر کردن هست؟  نباید باشد، و اگر چنین هست، چه چیز باعث انحراف فکری شما شده و چرا منحرف می شوید؟

معروف است حضرت علی (ع) در هنگام صَلوة، آنچنان در خود غرق میشده اند که متوجه اطراف نمی شدند. بهمین دلیل بهترین زمان برای در آوردن خاری که در پایشان فرو رفته و ایجاد چرک و درد طاقتفرسائی کرده بود را هنگام رفتن به رکوع تمیز دادند که به راحتی و بدون درد خار را از پایش خارج کردند؛ چون ایشان آنچنان مشغول عبادت با خدای خود بودند که متوجه درد بیرون آوردن خار نشدند.  تماس واقعی تماسی مشابه با صَلوة حضرت علی (ع) است که بهیچ چیز جز خداوند یکتا نمی اندیشیدند وهیچگاه در طول تماس انحراف فکری پیدا نمیکرده اند.

در سوره "الاِسرَا" آیه 110 می فرماید: "... در خواندن نماز صدایت را نه بلند کن و نه خیلی آهسته بخوان، حد متوسط را رعایت کن". بعبارت دیگر نماز را طوری بخوان که با گوش خود بشنوی و به آنچه میخوانی واقف باشی. امواج صوتی حاصله از صدای شما ایجاد انرژی مثبت میکند که برای تمام موجودات ضروریست. بهمین دلیل ادای کلمات بایستی درست و اثر گذار باشد. در خواندن نماز با اینکه در بیشتر اوقات به تنهائی در مقابل خالق ایستاده ای،  چرا مطابق آیه پنجم سوره الفاتحه میگوئی: "ما تو را به تنهائی می پرستیم و ما فقط از تو یاری می طلبیم"  و در آیه ششم آن میگوئی "ما را به راه راست هدایت فرما"؟   مگر شما بیش از یک نفر هستید؟

در آیه 37 سوره یُونِس و چندین آیات مشابه میفرماید: "قرآن بدون شک از طرف پروردگار عالمیان نازل شده"، و در آیه 115 سوره اَلانعام آمده : "وَ تَمَّت کَلِمَتُ رَبِّکَ صِدقَأ و عَدلأ،..."(115)، "کلام پروردگار تو با صداقت و عدالت (در این کتاب) تمام شده است...".  با این ترتیب قرآن کریم پیامیست کامل که از طرف خداوند یکتا برای عموم و تمام ازمنه نازل شده است.  با توجه به آیات 50 و 51 سوره العَنکَبُوت: "وَ قَالُوا لَولَآ اُنزِلَ عَلَیهِ ءَایَتٌ مِّن رَّبِهِ، ..."(50)، "و گفتند چرا معجزه ای از طرف پروردگارش به او نازل نشده ..." (50). "أَوَلَم یَکفِهِم اَنَّآ أَنزَلنَا عَلَیکَ الکِتَابَ یُتلَی عَلَیهِم...؟"(51)"آیا برای آنان کتابی که برایت فرستادیم و تو بر آنها تلاوت کردی کافی نیست؟..." (51). معلوم میشود که قرآن کریم تنها معجزه حضرت محمّد (ص) و مطابق آیه 40 سوره اَلاَحزاب: "مَا کَانَ مُحَمَّدٌ اَبَآ اَحَدًا مِّن رّجَالِکُم وَ لَکِن رَسُولَ اللَّهِ وَ خَاتَمَ النَّبیّئن، ..." (40) "محمّد پدر هیچیک از مردان شما نیست، لیکن او رسول اللّه و خاتم النّبیئناست ...". پیامبر اکرم مطابق قرآن آخرین پیامبر بوده،در نتیجه قرآنی که به حضرت محمّد (ص) نازل گردیده پیامی ست کامل و نهائی حاوی معجزاتی ست که در ازمنه مختلف بر حسب اقتضای زمان برملا خواهد شد.

با در نظر گرفتن آیات ذکر شده به این نتیجه میرسیم که اگر به تنهائی نماز خوانده شود و در آیات پنجم و ششم سوره الفَاتِحَه بصورت جمع بیان شده است، "ما تو را به تنهائی می پرستیم و ما فقط از تو یاری می طلبیم و ما را به راه راست هدایت فرما"، برای این منظور است که شما در هنگام تماس تنها نیستید و در فضائی که نماز بپا می دارید نفوس و موجودات بیشماری گرد آمده و خواهان بهم پیوستن و ستایش کردن با نمازگذار هستند، بنابراین در خواندن نماز تنها نیستی و چون تنها نیستی باید آنچه میگوئی باید اول برای خود سپس برای دیگران قابل تفهیم باشد. اگر معنی واقعی کلمات برایت نامفهوم باشند رشته کلام از دستت خارج گردیده و متوجه گفتار خود نخواهی شد، در این صورت براحتی منحرف میشوی.

هنگام تماس، در چهار آیات قسمت اوّل سوره الفاتحه، خدا را بنام و صفات ممتازش می خوانید و پس از ستایش کردن حق با صراحت کامل تعهّد می کنید: "تو را به تنهائی می پرستیم و فقط از تو تنها یاری می طلبیم". آیا به عهد خود پا بر جا بوده و از غیر خدا یاری نمی طلبید؟ اگر چنین نیست به عهد خود پابند نبوده و نیستید. در آیه سوّم سوره "الزُمَر" می فرماید: "اَلَا لِلّهِ الدِینُ الخَالِص، وَ الَّذِینَ اتَّخَذُو ا مِن دُونِهِ اَولِیَاءَ مَا نَعبُدُهُم اِلَّا لِیُقَرِّبوُنَا اِلَی اللَّهِ زُلفَی، اِنَّ اللَّهَ یَحکُمُ بَینَهُم فِی مَا هُم فِیهِ یَختَلِفُون، اِنَّ اللَّهَ لَا یَهدِی مَن هُوَ کَذِبٌ کَفَّار" (3)، "دین خالص برای خداست، آنانکه غیر خدا را انتخاب کرده و اظهار داشتند ما آنها را برای نزدیک شدن به خدا بیاری گرفته ایم؛ چاپلوسی، مطمئنأ خدا در آنچه خلاف کرده اند قضاوت خواهد کرد، بدرستیکه خدا دروغگویان و کافران را هدایت نخواهد کرد"(3). با این ترتیب صَلوة یا تماس فقط باید بنام خدا و یاری و استعانت جستن تنها از طریق خدا باشد و بس.

پس از متعهّد شدن در آیه ششم، ملتمسانه از درگاه احدیت طلب هدایت به راه راست می کنید، و در آخرین آیه راهی را طلب میکنید که خداوند یکتا به مقربان درگاهش لطف کرده، نه راه آنانکه شایسته غضب بوده اند؛ و نه راه کسانی که در گمراهی و ظلمت فکری قرار گرفته اند. در واقع درست نیمی از سوره الفاتحه به سپاس و تعهّد اختصاص داشته و نیمه دوّم جهت طلب یاری و هدایت برای شخص نمازگذار به راه راست می باشد.

4- دو صفت ممتاز الهی "الرّحمن و الرّحیم" بمعنی بسیار بخشنده و بسیار مهربان که در این سوره دو بار و در آیه 22 سوره اَلحَشر "هُوَ اللّهُ الَّذی لَا اِلَهَ اِلَّا هُو، عَلِمُ الغَیبِ وَ الشَّهَدَةِ، هُوَ الّرحمَنُ الرَّحیم"(22)، "او خدائی ست که غیر از او خدائی نیست، دانای نهان و آشکار، بسیار بخشنده و بسیار مهربان"(22). در همه جا و همیشه "الرّحمن" قبل از "الرّحیم" آمده است. الرّحمن صفتی ست که فقط به فقط شایسته خداوند یکتا ست و این صفت به کسی اطلاق میشود که مطابق آیه فوق از ظاهر و باطن، داخل و خارج هر فرد و موجودی اطلاع کامل داشته باشد، چون تنها خداست که از ظاهر و باطن افراد و موجودات مطلع است پس توصیف الرّحمن صفتی ست خدائی و خداوند با شناخت باطن افراد به آنها بخشش و مهربانی میکند. چه بسا عطائی که از طرف خداوند متعال مرحمت گردیده از نظر دریافت کننده بی مقدار و دور از انتظار باشد در حالیکه بسیار ارزنده بوده ولی آنان نمیدانند. باید واقف باشند با ایمان همه چیز درست خواهد شد؛ شاید نه آنگونه که خواسته دعا کننده باشد، بلکه آنگونه که خیر آنها در آن باشد. بنابراین با الرّحمن بودن، پروردگار متعال ابتدا ظاهر و باطن دعا گذار را ارزیابی کرده و با الرّحیم خواسته های درخواست کننده را بمیزان لزوم و آنچه خیر او در آنست با مهربانی کامل مرحمت میکند.

5- خداوند بزرگ کتاب مقدس قرآن را با سوره الفاتحه آغاز کرده اند. اکثر شعرای عارف نیز بشکلی با سوره حمد و باسم الله قلم زده اند.  در واقع هر کاری را باید با نام خدا شروع کرد حتی قبل از خوردن غذا و خوابیدن خواندن سوره الفاتحه ضروریست. هر بار که در سر میز غذا با حضور میهمانانی با باورهای مختلف در خواست دعای قبل از غذا میشود، چنانچه سوره الفاتحه به زبان انگلیسی خوانده شود، یکایک آنها اظهار خوشحالی کرده ومیگویند این دقیقأ همان دعائیست که ما پیش از غذا می خوانیم. فرق نمیکند چه باوری داشته باشند، حتی اگر "اِیتیس" باشند خداشناسی یک غریضه طبیعی ست.

6- چه چیز می تواند بهتر از آن باشد که زندگی را با سوره الفاتحه و نام خدا شروع کرد . بهمین عنوان سوره الفاتحه را در گوش هر نوزاد می خوانند و آرزوی آینده ای خوش با هدایت پروردگار درراه راست برایش می کنند. دلیل اینکه قبل از فوت یا موت برای میّت "فاتحه" (سوره الفاتحه) خوانده می شود اینست که مردن آخر کار نیست بلکه شروع و آغاز مرحله جدیدی از آینده است. بهمین مناسبت در تولد و مرگ که مطابق قرآن کریم هر دو مخلوق خداوند و آغاز مرحله نوینی از آینده می باشند سوره الفاتحه خوانده می شود.

***** عــروســـی بــود نــوبــت ماتـمـت                   گـرت نـیـک روزی بـود خـاتـمـت *****      "سعدی"

********************************

حـجـاب چـهــره جــان مـیـشـــود غـبــار تـنــم               خوشا دمی که از آن چهـره پرده برفکنـم

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانی ست              روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم

عــیــان نـشـــد کـه چـــرا آمــدم کـجـا رفـتــم                دریـغ و درد که غافـل ز کـار خویشــتـنـم

چـگـونـه طـوف کـنـم در فـضای عالم قدس                 که در ســراچـه تـرکـیـب تخـتـه بـند تنــم

اگــر ز خــون دلـم بــوی شـــوق می آیــد                  عـجـب مـدار که هـم درد نـافـــه خـتـنــم

طـراز پـیــرهـن زرکشــم مـبـیـن چـو شمع                  کـه ســوزهاســت نهـانی درون پیــرهـنم

بـیـا و هســتی حافـظ ز پـیـش او بــردار

                                                که با وجود تو کس نشنود ز من که منم                                         "حافظ"

التماس دعا

محمود شاهین پیروز

ژانویه 2016

سن فرانسیسکو

Page 5 of 6 pages

The dream of soureh Al-Fateha.

Since all of the Muslims around the world are praying five times a day, commemorate the GOD, and asking GOD, "Guide us to the right path"                                                                                            I was wondering where and what is the right path? And am I able to find that out?

Three nights in a row I had the same dream that the right path clearly was appeared to me. I shared my dream and thought with my wife, and she encouraged me either write it down or to pain it. After I made a sketch out of my dream, she become so exited and asked me to finish it on a big canvas. I did it so, on 4 feet by 6 feet canvas.

On painting, there is a whirlwind surrounding by a blue carpet rising up from earth to the highest point. Blue carpet is the right path, similar to any red-carpet for VIP. Blue carpet guides the very exceptional people with the secured soul. Any speck of dust within whirlwind represents a human or a creature on the Earth which trying so hard to lift them up and find the right path in order to reach the GOD. The right path is so near but unfortunately most of them are missing it, falling down and return back on the dark Earth. Just a few of them who fed their soul enough to reach to the secured soul, follow the book of GOD and pay attention to the words on the blue carpet in order to be able to reach to the highest point. The wording on the blue carpet is the code of the right path which is simply describes in the first soureh of Quran, Soureh HAMD or Soureh Al-Fateha. By following the scripture and using the third eye could easily pass the obstacles and reach out to the high society!

Words on the Blue carpet

)1) In the name of GOD the most Gracious, the most Merciful. (2) Praise is to GOD, Lord of Universes. (3) The most Gracious, the most Merciful. (4) Master of the day of the Judgment. (5) You alone we worship, and You alone we ask for help. (6) Guide us in the right path. (7) The path of those, whom you blessed, not of thosewho have deserved wrath, nor of the strayers.                                        Mahmood S. Pirooz